Emulacja na Xbox Series S|X – poradnik RetroArch (Część 1)

Jeśli śledzisz najświeższe informacje konsolowe, to pewnie masz świadomość, iż Xboxy poprzedniej i obecnej generacji to świetne maszynki do emulacji starszych systemów. Problem w tym, że newsy to jedno, a instrukcja „co i jak” to drugie. Śpieszę z tym drugim. Z tego tekstu dowiesz się, jak w pełni legalnie i bez naruszenia gwarancji na sprzęt można uruchomić zewnętrzny kod, a docelowo emulatory. Na przykładzie Xbox Series S|X przedstawię Ci krok po kroku, jak uruchomić i skonfigurować konsolę by uruchomiła dla przykładu… większość gier z serii MGS. Przygotuj sobie wolny wieczór i możemy zaczynać!

Z poradnika dowiesz się:

1. Jakie masz możliwości emulacji i uruchamiania programów scenowych
2. Jak aktywować Dev Mode na konsoli Xbox Series S|X oraz One
3. Przejście do Tryby dewelopera i wstępna konfiguracja
4. Skąd pobrać RetroArch (emulatory) i jak go zainstalować – w tym inne oprogramowanie
5. Wstęp do konfiguracji RetroArch
6. Uruchomienie RetroArch i dalsza konfiguracja/aktualizacja
7. Dostęp do dysku konsoli Xbox Series S|X z poziomu systemu Windows lub Mac OS
8. Utworzenie systemu folderów oraz dodanie BIOSów oraz ROMów gier
9. Końcowa konfiguracja RetroArch (przypisanie lokalizacji folderów)
10. Uruchomienie gier na emulatorze
11. Zapowiedź drugiej części poradnika

Szybki update 17.01.2022: Możliwa jest bezproblemowa instalacja emulatorów (Retroarch + klient FTP) przez sklep MS Store na konsoli bez konta dewelopera. W tym celu: na konsoli uruchamiasz przeglądarkę EDGE -> wyszukujesz gamr13.github.io -> będzie to pierwsza pozycja w wyszukiwarce -> wyświetli się zestaw linków do MS Store -> pobierasz paczkę Retroarch oraz Durango FTP. Dalej już sobie poradzisz przy pomocy reszty tego poradnika.

Uwaga! Microsoft co jakiś czas banuje konta, z których uploadowane są pliki emulatorów, jeśli gamr13 wygaśnie to powstanie kolejne źródło.

Jeśli poradnik przypadł Ci do gustu i sprawił nieco radości, to

W moim przypadku cała zabawa w emulatory wyszła z faktu, iż okazyjnie zakupiona kolekcja HD Silent Hill na Xboxa okazała się to dramatycznie kiepskim remasterem. W zawiązku z tym, moją uwagę zwróciła emulacja wersji na PS2, która daje o wiele lepsze efekty, a przy tym gra nie jest wyprana z genialnego klimatu. Na potrzeby tego tekstu obrałem sobie jednak inny cel – Emulacja serii MGS. Na tapet kładę MGS Ghost Babel na GameBoy Color, MGS The Twin Snakes na Nintendo Gamecube, MGS 2 na PS2 I na dokładkę MGS Portable Ops z PSP. Hmmm przydałoby się jeszcze coś na DreamCasta… Coś wymyślimy. Najpierw zobacz jakie masz opcje.

Zobacz też! Poradnik jak podłączyć DualShock4 lub DualSense do Xbox Series S|X.

Trzy podstawowe metody emulacji na Xbox Series S|X

Pierwsza, podstawowa metoda, którą Ci przedstawię bazuje na oficjalnych narzędziach i oprogramowaniu scenowym. Wystarczy wykupić Tryb Dewelopera za około 70PLN (w tym podatek), zgrać opowiednie pliki na dysk konsoli, skonfigurować i już można grać w setki retro gier.

Druga opcja zakłada uruchomienie emulacji poprzez konsolową przeglądarkę internetową Edge. Niestety ta metoda limitowana jest do emulacji dużo starszych systemów dlatego zapomnij o odpaleniu gierek z DC czy PS2. Przy czym ów sposób, do perełek z SNES/NES, nada się idealnie.

Trzeci sposób działa na konsoli bez Dev Mode (Retail) i w zasadzie jest ok, tylko mocno ogranicza wykonanie aktualizacji emulatora. W skrócie: musisz dostać się na „prywatną białą listę”, potem pobrać oprogramowanie przez MS Edge z GitHuba itd, itd. Nie będę się tym tutaj zajmować. Może w kolejnym-kolejnym poradniku.

Tutorial, który właśnie czytasz dotyczy pierwszej metody i bazuje na moich doświadczeniach oraz wiedzy z kanału YouTube Archades Games, gdzie chłop ogarnia temat jak mało kto – zaczynajmy!

Aktywacja Dev Mode na Xbox Series S|X

Na komputerze lub telefonie przejdź na stronę Microsoft Partner (kliknij tutaj!), zaloguj się na swoje konto Microsoft, a następnie przewiń stronę do pozycji Development Programs i kliknij w „Windows/Xbox” z charakterystycznym logo konsoli. Wypełnij wymagane pola arkusza zgłoszeniowego i na końcu przejdź do opłaty aktywacyjnej. W moim wypadku, wraz z podatkiem, Dev Mode kosztował mnie 72,57 PLN.

Po zaksięgowaniu wpłaty system wyświetli pulpit dewelopera. Teraz musisz przejść na stronę aktywacji konsoli pod tym adresem. W oknie zarządzania konsolą kliknij „+” w prawym górnym rogu. Po tej akcji powinieneś zobaczyć okienko z miejscem do wpisania kodu aktywacji. To najwyższy czas by uruchomić konsolę i zdobyć ten kod!

Powrót do konsoli Xbox

Na konsoli przejdź do Microsoft Store i w wyszukiwarce wpisz „Dev Mode” -powinieneś zobaczyć dwie lub trzy podpowiedzi. Jeśli używasz konsoli Xbox One wybież czarną ikonkę Dev Mode Activation. Jeśli Xbox Series S|X, kliknij zieloną „Xbox Dev Mode” i zainstaluj oraz uruchom oprogramowanie. Przeklikaj powiadomienia do momentu wywołania kodu aktywacyjnego, który jak się domyślasz trzeba wpisać w menadżerze na PC. Po rejestracji kodu możesz wpisać unikatową nazwę swojej konsoli.

Przejście do trybu dewelopera

Aktywację masz za sobą, czas przejść do trybu dewelopera. Po zatwierdzeniu, ekran konsoli Xbox wyświetli monit „Switch and Restart”. Konsola zrestartuje się i w tym momencie nie panikuj jeśli będzie to trwać nieco dłużej. Spokojnie to po prostu tyle trwa. W przyszłości kiedy będziesz przełączać się pomiędzy retail mode, a devkit mode, będzie to trwać o wiele krócej. Ok minęła chwila i właśnie teraz, twoja konsola stała się w funkcjonalnym devkitem 🙂

Na ekranie TV powinieneś zobaczyć ekran developera z czterema okienkami oraz menu po lewej. Pojawi się komunikat o aktywacji rozszerzonych funkcji TV – zaakceptuj. Czas na szybką konfigurację:

• Dashboard – polecam wyłączyć okienko „test account”, nie jest Ci do niczego potrzebne. Wystarczy przejść w jego pole, kliknąć SELECT na padzie i wyłączyć.

• Sieć – jeśli łączysz konsolę z Internetem kablem, wszystko będzie w porządku. Generalnie polecam kabel ethernetowy – jest nieco pewniejszy podczas przerzucania plików na konsolę. Jeśli chcesz używać WIFI – przejdź do Settings po lewej, Uruchom opcje, przejdź do zakładki sieć i skonfiguruj połączenie.
• Zdalny dostęp do konsoli Xbox – Kliknij w okienko „Remote Access”. W nowym oknie zaznacz obie opcje i ustal hasło dostępu do konsoli. Adres IP jaki widzisz na ekranie to twój unikatowy adres, który użyjesz do połączenia Xboxa z PC/MAC poprzez przeglądarkę internetową.

• Rezerwacja przestrzeni dyskowej dla programów – w głównym menu kliknij Start na padzie, dalej wybierz opcję „Manage Dev storage” i suwakiem ustal przestrzeń jakiej będziesz chciał używać. Pamiętaj, że gierki na PS2/Wii to często 2-3GB danych. Zalecam zarezerwować sobie minimum 50GB, a optymalnie 100. Oczywiście można też używać przestrzeni dyskowej z zewnętrznych dysków USB, ale ma to swoje ograniczenia. Uwaga! Zmiany w rezerwacji przestrzeni dyskowej kończą się zawsze formatem nowej partycji! Twoje dane po stronie „retailowej” zostają nieruszone.

Powracamy do PC/MAC, czas pobrać i zainstalować RetroArch!

Instalacja RetroArch na konsoli Xbox Series S|X

Najgorsza część za Tobą, teraz będzie już tylko z górki. Na komputerze przejdź na stronę projektu RetroArch (Click!), dalej kliknij w Download, przewiń stronę i odszukaj wersję oprogramowania dla konsoli Xbox. Pobierz. Opcjonalnie pobierz Microsoft Visual C++ Runtime Package, który przyda się podczas instalacji. Zalecam również pobranie malutkiego hemebrew dla Xboxa o prostej nazwie „Safe Exit”. Jak sama nazwa wskazuje, programik służy do bezpiecznego opuszczania trybu dewelopera na konsoli.

W przeglądarce Internetowej wpisz adres IP widoczny w Dashboard Xboxa, dzięki temu połączysz się z Xbox Device Portal. Przeglądarka internetowa wyświetli komunikat o niebezpiecznym połączeniu – kliknij, ze rozumiesz i przejdź pod wskazany adres. Zaloguj się danymi, które ustaliłeś podczas konfiguracji Remote Access na konsoli Xbox.

Pojawi się panel Xbox Device Portal. Z jakiegoś powodu działa najlepiej na Microsoft Edge… ja na MACu z Safari też nie miałem problemów, ale user experience nieco się różni 🙂 Kliknij zielony przycisk ADD. Wyświetli się się okienko Deploy or Instal Application. Wybierz pobraną paczkę Retroarch, kliknij next, system zapyta, czy chcesz zainstalować „Dependencies” – wybierz pobrane wcześniej Microsoft VCLibs. Kliknij Start. Jeśli instalacja się wysypie. – zrestartuj konsolę i przeglądarkę. Powinno pomóc.

W tym momencie możesz zainstalować również programik Safe Exit, który opcjonalnie pobrałeś wcześniej. Klikasz ADD, wybierasz plik instalacyjny, instalujesz. Safe Exit uchroni Cię przed utratą danych podczas wychodzenia z Dev Mode konsoli Xbox, kiedy przez roztargnienie nie zaznaczysz odpowiedniej opcji. Używając Safe Exit, wystarczy uruchomić apkę i już!

Powrót do konsoli Xbox

Wstępna konfiguracja RetroArch

Po raz kolejny chwytasz kontroler w dłoń i czas na dalszą konfigurację zainstalowanego oprogramowania RetroArch. W okienku Games & Apps, widzisz dwie pozycje, które chwilę temu zainstalowaliśmy. Podświetl RetroArch, kliknij Select (Back button na padzie?), z menu kontekstowego wybierz „View Details” i dalej zmień App Type na Game. Dzięki temu ustawieniu konsola wie, że ma przeznaczyć więcej „Mocy” na potrzeby emulacji. Po zmianie, zrestartuj konsolę z Quick actions menu.

Po udanym restarcie wreszcie możesz uruchomić RetroArch!

Co prawda do emulacji gier jeszcze daleka droga, ale widać już światełko w tunelu! No to szybko. To co teraz widzisz daleko odbiega od oczekiwań, czas to zmienić. Pobierzemy paczki aktualizacji, okroimy nieco menu.

• Przejdź do opcji Online Updater i dalej pobierz wszystkie aktualizacje (Update Assets, Cores, Databases, Controller profiles, itd). Możesz też zaznaczyć opcję „On-demand Thumbnail download” – są to ikonki gier.
• Przejdź do głównego menu: Setting -> Video -> Scaling. W tym miejscu masz dostęp do opcji Integer Scale, która odpowiedzialna jest za skalowanie obrazu. Polecam sprawdzić samemu czy włączenie opcji jest dla Ciebie lepsze czy nie. Włączając ją, obraz stanie się ostrzejszy, ale kosztem czarnych ramek na ekranie.
• Wracamy do Settings. Ustawimy teraz skróty klawiszowe „Hotkeys”, a przede wszystkim skrót do menu emulatora podczas uruchomionej emulacji. Przejdź pod pozycję Input -> Hotkeys -> Menu Toggle Controller Combo. Zalecam wybranie „Press Start 2 Seconds)”
• Powrót do Settings. Uszczuplimy teraz manu emulatora o niepotrzebne sekcje. Przejdź do User Interface -> Menu Item Visibility. W tym miejscu możesz wyłączyć kilka menusów np Music, Video, Network, History, etc. Dzięki temu zrobi się bardziej przejrzyście.
• Wracamy piętro niżej do User Interface. Chcesz zmienić wygląd menu na bardziej cywilizowany? Np XMB znane z starszych systemów Sony? Kliknij opcję Menu gdzie masz dostęp do 4 theme RetroArch. Zmiana będzie widoczna po wyłączeniu/włączeniu RetroArch.

Zapisz wszystkie zmiany! W tym celu wracasz do głównego menu (Main Menu) -> Configuration File – Save Current Configuraton. Wyłącz/WlączRetroArch i w zasadzie można już przerzucać ROMy na konsolę.

Powrót do PC/MAC

Dostęp do pamięci konsoli Xbox z PC/MAC

Mam nadzieję, że masz nadal otwarty Xbox Device Portal w swojej przeglądarce. Jeśli nie, uruchom go. Wybierz opcję File Explorer z menu po lewej. Kliknij Browse w prawym górnym rogu. Zobaczysz okienko instrukcji zdalnego podłączenia się do dysku konsoli. Widzisz Adres, login i hasło.

• Użytkownik Windowsa – skopiuj adres, wklej w pasek adresu exploratora Windowsa, użyj danych logowania, które również możesz skopiować z poprzedniego menu.
• Użytkownik MAC – tutaj podobnie. Otwierasz okienko Findera, dalej z menu wybierz: Idź -> Połącz z serwerem i wpisz/przekopiuj adres w nieco zmienionej formie smb://(twój IP)/DevelopmentFiles. Użyj udostępnionego loginu i hasła. Warto kliknąć „+” i dodać lokalizację do ulubionych.

System folderów na dysku konsoli Xbox Series S|X

Lubimy porządek, dlatego stworzymy system folderów na Xboxowym dysku dla katalogowania biosów, gier, konfiguracji, etc. W tym celu wchodzisz w: (Dysk Xboxa) -> Windows Apps -> Folder RetroArch (to będzie ten z x64 w nazwie). W tym miejscu należy stworzyć foldery jak poniżej

• Games (w środku zalecam stworzyć foldery z nazwami systemów które chcesz emulować)
• System (pliki BIOSów)
• Config (pliki konfiguracyjne)
• Saves (zapisy stanów gier)
• States (Zapisy gier z poziomu emulatora)
• Playlists (Playlisty – listy gier)
• Thumbnails (ikonki gier)

Po stworzeniu folderów możesz zacząć zgrywanie ROMów i BIOSów na dysk konsoli. Z oczywistych względów NIE MOGĘ udostępnić Ci plików BIOS, ani gier. ALE mogę wskazać kierunek – znajdziesz wszystko w necie pod pierwszymi pozycjami z wyszukiwarki Google (wystarczy dobrze sformułować zapytanie;).

Wracamy do Xboxa, a w tle niech kopiuje się co tam chcesz.

Przypisanie lokalizacji stworzonych folderów

Przed tobą ostatnia prosta i kilka chwil mozolnego klikania. Chwilę temu stworzyłeś siedem folderów, do których należy wskazać ścieżkę dostępu w oprogramowaniu RetroArch. W tym celu udaj się do: Settings -> Directory. Widzisz teraz listę lokalizacji, wybierz pierwszą „System/Bios” i dalej, Dysk S -> Program Files -> WindowsApps -> (RetroArch folder z x64 w nazwie) -> Wybierz folder „System” -> Kliknij „Use this Directory”. Z pozostałymi folderami robisz analogicznie. Na sam koniec nie zapomnij zapisać pliku konfiguracyjnego (Main menu – Configuration File – Save)!

Uruchomienie emulowanych gier na Xbox Series S|X

Czas zobaczyć jakiś efekt twojej pracy. Z mojej strony, na początek coś prostego np.: MGS Ghost Babel z Nintendo GameBoy Color. W odpowiednich folderach umieściłem ROM gry oraz BIOS Gameboya. Grę można uruchomić na kilka sposobów np.: poprzez: Main Menu -> Load Content -> Dysk S -> Program Files -> WindowsApps -> (RetroArch folder z x64 w nazwie) -> Games -> GBC -> MGS-GB. I już! Gramy! Oczywiście wygodniej jest stworzyć Playlisty gier poprzez Opcję Import Content w Menu RetroArch (dalej wskazujesz folder z grami do przeskanowania i tworzy się playlista).

RetroArch działa i co dalej?

Pozostawiam Cię z działającym pakietem emulacyjnym RetroArch. Na twoje nieszczęście wiele konsol, ze wskazaniem na PSP, PS2, GameCube oraz Wii, nie jest tak oczywista do emulacji jak mogłoby się wydawać. Te systemy wymagają specjalnie utworzonych folderów, a sam Core emulatora PS2 jest stosunkowo kapryśny. Dlatego w drugiej części poradnika dowiesz się jak podmienić Core emulatorów, jak zrobić update i w końcu jak uruchomić coś więcej niż gierka z GameBoya czy SNESa. Do następnego!

PS. Jeśli nie zainstalowałeś apki Safe Exit, to nie zapomnij odznaczyć opcji usuwającej zawartość developera podczas przechodzenia do Retail mode!