Postać Wario była zawsze gdzieś na uboczu uniwersum Mario i spółki. Oczywiście istnieją jakieś produkcje z tym bohaterem, ale ciężko uznać je za mega hity. Nie są to tytuły, które każdy sympatyk Nintendo musi znać i ograć… nie wspominając o zwykłym Kowalskim. Jeszcze można byłoby się z tym twierdzeniem kłócić, gdyby ukazywały się systematycznie gry z serii Wario Land. Niestety, ostatnie takie święto wydarzyło się w 2008 roku. Od tamtego czasu jesteśmy skazani na „podserię” WarioWare, która największe sukcesy święciła za czasów Handheldów GBA oraz DS. Czy WarioWare: Get it Together! zdoła nawiązać do tamtych szlagierów, czy może jest zwykłym odcinaniem kuponów?

To jest dobre: Konwencja szybkich mini gierek może się podobać
To jest słabe: Konieczność ukończenia gry, żeby odblokować całą zawartość, cena.

Ekran tytułowy WarioWare Get It Together!

Piguła

Mamy do dyspozycji ponad 200 mini gierek,
można grać w 4 osoby (2 w kampanii),
Ukończenie „fabuły” zajmuje około 3 godzin,
Aby dobrać się do głównej zawartości trzeba ukończyć tryb fabularny,
Gra ofertje sporo różnych postaci z unikalnymi schematami sterowania

Wskocz w świat WarioWare: Get it Together!

WarioWare: Get it Together! nie ma zbyt skomplikowanej fabuły. Warian prowadzi swoje studio tworzące gry. Podczas prezentacji twórczości, zarówno on, jak i reszta ekipy zostaje wciągnięta do konsoli. Następnie okazuje się, że w naszym produkcie grasuje sporo bugów, wiec poza odnalezieniem swoim kolegów, konieczne będzie zakasanie rękawów i poprawa „dzieła”.

Wario w całej swojej okazałości z WarioWare Get It Together! — Wario w całej swojej okazałości

Fabuły i efektów scenariusza nie uświadczysz zbyt wiele, jednak historyjka jest ukazana w dość specyficzny, prześmiewczy sposób. Muszę nawet pochwalić, że rozwiązanie całego ambarasu jest na swój sposób dość zabawne.

Niewiele nowości, ale czy to ważne?

Gwoli przypomnienia. Seria WarioWare stanowi serię mini gierek, bazujących na refleksie, szybkim łączeniu faktów i tak samo błyskawicznej reakcji. Do dyspozycji masz ponad 200 Minigierek, przy czym większość to zabawa na 3 do 5 sekund. Każdy, kto grał lub widział w akcji WarioWare zna ten motyw. Główną nowością jest wprowadzenie drobnych elementów platformowych. Każdy z bohaterów otrzymuje swój indywidualny sposób sterowania. Na pierwszy rzut oka, nie wszystkie wydają się intuicyjne, aczkolwiek na brak różnorodności nie można narzekać. Styl Wario jest np. bardzo klasyczny. Potrafi skakać czy przywalić z „bara”. Inny bohater po prostu strzela, inny się teleportuje. Dla przykładu Vlot G9 jeździ na deskorolce, której nie da się zatrzymać. Pomysł ciekawy, ale powiedzmy sobie szczerze – nie ma tutaj mowy o rewolucji. Nawet o ewolucję ciężko.

Mini gierka w zmywanie pianki z WarioWare Get it Together! — Mini gierka w zmywanie pianki

Słabo ale stabilnie

Technicznie ciężko na czymkolwiek zawiesić oko. Grafika jest bardzo prosta i przejrzysta, lecz nie powala ambitnością. Niestety, pomimo prostoty muszę zganić – momentami – dość chwiejny framerate w trybach wieloosobowych. Dźwięk również wydaje się nieco bezpłciowy, a za „dziamkaniem” w formie dialogów po prostu nie przepadam. Dlaczego? Sprawia wrażenie taniości, a przy tym po prostu irytuje. Pamiętaj, że nie mamy przecież do czynienia z produktem za kilka złociszy tylko całkiem pokaźną „Nintendową stawkę”.

Dodatkowa zawartość WarioWare: Get It Together!

Kampania nie jest zbyt długa. Grę można ukończyć w około 3 godziny. Niestety, jest to o tyle ważne, gdyż bez tego nie odblokujemy większości trybów, w które możemy zagrać w dwie lub więcej osób. W skrócie opiszę, jaki mamy wybór w Variety Pack:

Dodatkowe tryby WarioWare Get It Tohether! — Wybór dodatkowych trybów

Gotta Bouce – Odbijanie piłki na punkty. Zero frajdy nawet w kilka osób.
Daily Grind – prosty platformer. Idziesz w prawo i zdobywasz punkty. Chaotyczne i szybko nudzi.
Frendless Battle – Ubijanie kolejnych fal przeciwników. Next!!
High five – Siatkówka w wersji dla ubogich. Ujdzie.
Duellius Maximus – Całkiem przyjemny tryb dla dwóch graczy, gdzie najzwyczajniej w świecie gracie w esencję WarioWare, czyli szybkie mini gierki. Kto przetrwa dłużej bez błędów, ten wygrywa.
Rising Star – Kolejna wariacja, w której bierzemy udział w gierkach z głównego nurtu gry. Z tą różnicą, że dwójka graczy, na jednym ekranie, konkuruje ze sobą o wykonanie zadania. Kto bardziej się stara ten wygrywa punkt.
Balloon Bang – jeden gracz zalicza mini gierki, drugi pompuje balona. Przegrywa ten, kto zostanie wysadzony w powietrze napompowanym balonem.

Sly Engel – Otrzymujemy plansze, gdzie za każdą wygraną konkurencję otrzymujemy możliwość oflagowania terenu. Kto więcej terenu zajmie ten wygrywa. Niezłe mini gierki i możliwość grania w 4 osoby. Całkiem sympatyczna.
Puck’er Up – W tej konkurencji za zadanie mamy wybić piłkę poza planszę. Kto ją wybije poza planszę, ten otrzymuje możliwość zagrania w mini gierce. Przegrani natomiast mogą w tym czasie nieco przeszkadzać. Odnoszę wrażenie, że lepiej być właśnie tym „trollem”, niż brać udział w zabawach, aczkolwiek ten tryb oceniam na plus.
Frenemy Freanzy – Prosta wariacja bijatyki z Power upami. Jak nie masz dostępu do super Smasha, to może zainteresuje Cię na około 5 minut.

Dodatkowo trzeba pamiętać, że w Wario Cup mamy do dyspozycji czasowe eventy przez Internet.

Bez szaleństw

Czy warto zapoznać się z WarioWare Get it Together! ? Szczerze? Ta seria swoje czasy świetności ma już za sobą. Jeżeli oczekujesz czegoś w stylu Mario Party, idealnego na imprezy, to możesz się srogo rozczarować. Gra dla samotnika też nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Jest jak najbardziej poprawnie, przy czym nie jest to tytuł, który trzeba koniecznie wrzucić na listę „must have”. Ot tak do zagrania, jeżeli gra będzie do zgarnięcia w promocji za stówkę lub jako używka. W pełnej cenie osobiście nie polecam. To tak jakby zapłacić za indyka, jak za produkt AAA. Totalny bezsens.

Grę do recenzji dost…kupiłem sobie sam 🙂