Zmęczony? Posłuchaj tekstu!

Getting your Trinity Audio player ready...

Nie ma to jak dobry horror w klimatach science fiction. Tytuły tego typu bardzo często są niezwykle pomysłowe i mają super klimat. Lista fajnych produkcji w tych klimatach jest całkiem długa, ale jeszcze trochę się wydłuży. Po przeczytaniu pierwszego tomu mangi Starving Anonymous czuję, ze ten tytuł zagości na niej obok rzeczy takich jak Cube, The Thing czy Parasite Eve.

Piguła

Mroczna opowieść,
Bohaterowie trafiają w okropne miejsce
Sporo szokujących scen.

Starving Anonymous to manga duetu Yuu Kuraish i Kazu Inabe na bazie pomysłu Kengo Mizutani. Seria prezentuje nam mroczną wizję świata, gdzie ktoś traktuje ludzi jak zwierzęta do uboju. Manga doczekała się kontynuacji i została ciepło przyjęta przez krytyków i fanów grozy. W Polsce seria trafia w ręce miłośników horroru za sprawą wydawnictw Waneko.

Przetwórnia

Pewnego upalnego dnia, dwójka młodych kolegów wybiera się na posiłek. Yuu i Kazu nie mają jednak szczęścia, bowiem w trakcie powrotu do domu zostają porwani wraz z innymi osobami przez grupkę tajemniczych ludzi. Młodzieńcy zostają uwięzieniu w jakimś bardzo dziwnym miejscu, gdzie ludzie są masowo zabijani i prowadzi się na nich nieludzkie eksperymenty. Wygląda prawie jakby ludzie byli traktowani jak bydło lub inne zwierzęta przed rzezią. Czy bohaterom uda się przetrwać i uciec z tego okropnego miejsca? Kto za tym wszystkim stoi i jaki los czeka nasz gatunek?

Pierwsza dawka

Pierwszy tom Starving Anonymous zaczyna się w bardzo ciekawy sposób. Bohaterowie są bowiem w restauracji fast food i przez chwilę rozmyślają na temat tego, z jakich odpadów powstaje to czym się zajadają. Później mamy chwilę rozważania na temat apokaliptycznych wizji co do przyszłości planety w wyniku niezliczonej ilości problemów, jakie mają współczesne społeczeństwa. Wszystko to zostaje w jednej chwili wywrócone na głowę. Dwóch bohaterów zostaje porwanych i trafia, w miejsce które najłatwiej określić jako ferma i ubojnia ludzi.

Najmocniejsze jest to, że na miejscu spotyka się sporo osobników wykonujących brudną robotę i nie traktują ono swoich ofiar jak ludzi. Wszystko jest niezwykle dziwne i tajemnicze. Zwłaszcza gdy bohaterowie trafiają do sali z dziwną substancją, która ogłupia i szybko tuczy jednostki. Kazu pada ofiarą tego specyfiku i staje się bezmyślnym stworzeniem skoncentrowanym tylko na spożywaniu substancji. Główny bohater zostaje uratowany przez dwóch, typków, którzy też trafili do tego okropnego miejsca. Czy z takiej sytuacji można ujść z życiem?

Nie ma jutra

Wprowadzenie do świata Starving Anonymous jest niezwykle ciekawe. W końcu mowa o wersji naszej rzeczywistości, gdzie najprawdopodobniej w sekrecie dochodzi do czegoś okropnego. Bohaterowie w jednej chwili przestają być traktowani jak ludzie i trafiają do piekła, gdzie czeka ich koszmar i śmierć. Dodatkowo wszystko to dzieje się na masową, industrialną skalę z udziałem innych ludzi, którzy nie traktują swoich ofiar jak ludzi. Od razu nasuwają się skojarzenia z najgorszymi momentami w historii naszego gatunku.

To chyba jeden z najczarniejszych scenariuszy, jakie mogą się trafić. W końcu mamy do czynienia z grozą na wielu płaszczyznach. Na dokładkę sama historia staje się coraz mocniejsze i okrutniejsza. Bohaterowie mają okazję poznać jedynie szczyptę informacji na temat sytuacji, w której się znajdują. To jednak wystarczy do tego, by jeżyły się nam włosy na głowie.

Obrzydliwy świat

Ciekawym aspektem Starving Anonymous jest to, ze mamy do czynienia z tytułem, który lubuje się w obrzydliwych rzeczach. Momentami seria ociera się o coś, co można określić byciem edgy, czyli w tym wypadku staraniem się być obcesowym, by zaskoczyć bądź urazić czytelnika. Mamy trochę niesympatycznych postaci, które mówią i robią odrażające rzeczy. Do tego ukazany jest koszmar sytuacji, w jakiej znajdują się bohaterowie z minimalną ilością cenzury. Wszystko jest ponure i obrzydliwe.

Z tego powodu jest to tytuł raczej dla bardziej dojrzałych czytników. Nie ma w tym nic złego, ale w pewnych momentach zastanawiałem się, czy twórcy trochę nie przesadzają z tym co jest ukazane? Zwłaszcza w kwestii przemocy seksualnej, która pojawia się w pierwszym tomie. Z jednej strony w kontekście okropnej sytuacji i tego, co doświadczyły postacie, ma to jakiś sens. Z drugiej strony nie wiem, czy to wszystko ni jest przesadzone i nie ukazuje po prostu, że każdy jest zdolny do nieludzkich rzeczy jeśli ma tylko ku temu okazję. Może właśnie takie będzie przesłanie mangi i po prostu trochę ciężko to strawić już w pierwszym tomie?

W każdym razie Starving Anonymous nie zapowiada się na lekki i przyjemny straszak. Ja szykuje się na coś bardziej brutalnego i ciężkiego, gdzie nie ma co liczyć na hollywoodzki happy end.

Klimacik

Od strony wizualnej Starving Anonymous wypada naprawdę poprawnie. Całość jest klimatyczna i mroczna historia, zostaje ukazana w odpowiedni sposób. Ilustracje idealnie oddają atmosferę tytułu i sprawdzają się tutaj świetnie. Gore nie jest przesadzone, ale jest dosadne. Już w pierwszym tomie pojawia się kilka szokujących momentów, ale całość nie jest ekstremalna. Tematyka tego tytułu sprawia, że mogłaby być to pozycja w stylu Ero guro. Jednak twórcy są na tyle powściągliwi, że Starving Anonymous nie zalicza się do grona tych bardziej ekstremalnych pozycji. Oczywiście jak już wspomniałem, ze względu na swoją tematykę i część z ilustracji nie jest to też pozycja, którą polecałbym dzieciom.

Potencjał

Pierwszy tom Starving Anonymous to świetne wprowadzenie do mrocznej i okrutnej historii. Całość przypomina mi te ciężkie horrory, gdzie poza krwią i flakami mamy też krytykę tego, jak funkcjonuje nasz świat. Rozdziały, które przeczytałem są bardzo atmosferyczne z dosadną dawką gore i body horroru i intrygującą fabułą, która fajnie się rozkręca. Na ten moment manga zapowiada się bardzo dobrze i jest tu potencjał na świetny tytuł dla dojrzałego czytelnika. Na pewno sięgnę po kolejne tomy tej serii, bo szykuje się coś godnego polecenia fanom grozy.

Za udostępnienie mangi dziękujemy wydawnictwu Waneko

Starving Anonymous

8.1

Fabuła

8.3/10

Kreska

8.0/10

Jakość wydania